Goden en tempels

Carolien en ik bezoeken vandaag een aantal Hindoetempels met Thomas, een Indiase christen, als onze gids. We verplaatsen ons per riksja naar het centrum waar het druk is. En dat betekent dan niet gewoon dat er veel mensen op straat zijn, druk betekent dat je ongeveer 50 vierkante centimeter hebt om je te bewegen. Voetje voor voetje dringen we ons door de mensenmassa heen. Daar staat de tempel, de toren hoog uitstekend boven het straatbeeld, prachtig bewerkt. Dan onze schoenen uit. Thomas en ik lopen op sokken, Carolien op haar blote voeten (smerig vindt ze dat ), net als alle andere tempelbezoekers … en dat zijn er honderden! We blijken te zijn aanbeland op een bijzonder festival (bijna elke dag valt er wel iets te vieren) ter ere van de god Gamesh. Een half uur duurt het voordat we naar binnen kunnen. Daar zijn we hooguit twee minuten, om te zien hoe mensen hun offergaven aan de priesters geven: bananen, bloemen en vooral veel kokosnoten. De drie priesters leggen die vervolgens aan de voet van Gamesh, en weer anderen verkopen het later (waarschijnlijk op de markt aan andere tempelbezoekers ). De tempelgangers geven geld, krijgen iets op hun voorhoofd gesmeerd en hopen er verder waarschijnlijk het beste van. De ruimte is geheel verzilverd en ongeveer 15x15 meter groot.

Het gaat allemaal om de god die voorspoed brengt. Hij ziet eruit als een man met vier armen en het hoofd van een olifant. Het verhaal gaat dat er eens een prinses was die ging baden. Omdat zij niet naakt gezien mocht worden hield een bewaker de wacht. Toen de zoon van de prinses naar zijn moeder kwam toegelopen zag de bewaker hem aan voor een indringer … en sloeg zijn hoofd eraf. De prinses was radeloos: haar zoon was dood! Maar de bewaker had een plan. Het eerste wezen dat hij zou ontmoeten zou hij onthoofden en dat hoofd zou voortaan het hoofd van de jonge prins zijn. Je raadt het al … er was een olifant in de buurt.

Thomas vertelt ons ook veel over de kerk in India. Al in de eerste eeuw is het land (de staat Kerrala) bezocht door de twijfelende discipel van Jezus: Thomas. Pas in de 16de eeuw kwam er opnieuw een zendeling: Francis Xavier, een roomskatholieke priester. In de 18de eeuw arriveerde Ziegenbalg uit Duitsland. Hij vertaalde voor het eerst de bijbel. Sinds William Carey (19de eeuw) komen er meer zendelingen naar India. Maar het is eigenlijk pas vanaf de onafhankelijkheid van India in 1947, toen de buitenlandse zendelingen het land uit moesten, dat het christendom hard groeit. Er zijn nu overal kerken en christenen, hoewel zij nog steeds een minderheid vormen. Zo’n 80% van de bevolking is Hindoe, 15% is moslim en 5% is christen. Dat betekent dat er van de 4635 verschillende bevolkingsgroepen slechts 319 bereikt zijn met het evangelie. Het zendingswerk wordt bovendien gedaan op het platteland, terwijl de meeste mensen tegenwoordig in de steden wonen; er zijn er 23 met meer dan 1 miljoen inwoners, waaronder Mumbay met 18 miljoen (méér dan in heel Nederland). En tenslotte verandert de samenleving van een socialistisch land met een gesloten economie naar een kapitalistische natie met een hard groeiende middenklasse. Grote uitdagingen dus voor de kerk in de komende jaren!

-------------------

Omdat veel lezers ernaar vragen nog even iets over mijn lichamelijke toestand. Het gaat stukken beter. Ik heb geen bloedarmoede noch malaria (op beide was getest), de dokter heeft onder handoplegging met me gebeden en ook voor de familie en ik heb een kuurtje gehad en een hoestdrank. Het komt wel goed!