Ziekenhuiservaring

Vanochtend ben ik met Henk, Carolien en Rhodé naar het ziekenhuis geweest. De koorts is dan wel weg, toch blijf ik hoesten en me niet helemaal fit voelen. "Waarschijnlijk een griep uit Nederland", denken we, maar toch, voor de zekerheid. We lopen er eerst naar toe. Binnen wordt er 1,50 Euro afgerekend voor het consult. Dan even wachten samen met wat Indiers, waaronder twee mensen die hardop zitten te boeren :(. Ondertussen bloeddruk meten en wegen. Dan naar binnen. De deur gaat hier natuurlijk niet dicht, want je doet alles samen. En er staan ook nog drie assistenten om je heen. De dokter is een uiterst vriendelijk mens. "Ben jij een footballplayer uit Argentinie?" "No, I'm a pastor from Holland." "O, praise the Lord!" Dat dacht ik ook :). De dokter neemt zeer uitgebreid de tijd. Hij denkt na, achteroverleunend in zijn stoel en met de ogen gesloten. Ik moet wat vragen beantwoorden. Dan gaan liggen. En uiteindelijk de diagnose en behandeling: 1) drie paracetamollen per dag, 2) een bloedtest op malaria laten afnemen en 3) iets dat ik toen nog niet helemaal begreep.

De drie assistenten worden ingeschakeld. De eerste moet een thermometer halen. De tweede moet mij de weg wijzen naar het lab voor de bloedtest en de derde zou iets met me gaan doen wat ik nog steeds niet snapte, iets met water, citroenen ... geen idee.

Uiteindelijk heeft die derde mij op een tafel gelegd, bovenlijf ontbloot en dan ingewikkeld in vochtige, hete handdoeken. Vervolgens ingepakt in lakens en een deken en tenslotte een koude washand op mijn voorhoofd. Of het geholpen heeft, geen idee. Het was in elk geval leuk om een keer mee te maken.

Morgenochtend ga ik voor de uitslag van de bloedtest langs.

------------------------

De kinderen hebben ondertussen weer les gehad van Marloes.

Roos: Soms zijn de lessen best moeilijk want het is wel anders. Omdat er een kleine peuter rondloopt (Rhodé), die heeft één keer heel stout gedaan. Toen heeft ze haar bekertje water omgegooid. Verder gaat het goed met me. We hebben 3 kamelen gezien. Er lopen veel zwerfhonden op straat. Ze lijken heel schattig, maar dat zijn ze niet. Ze zijn eigenlijk vals en kunnen ziek zijn (hondsdol). Daarom mogen we ze ook niet aanraken of aaien. Ik vind het ook heel leuk dat iedereen uit de klas reageert! Ik mis jullie natuurlijk ook. Doei!

Samuel is inmiddels aardig ingeburgerd. Hij raced met Henk rond op de motor en hij eet hier pittiger dan thuis.

-------------------------

Foto's en filmpjes komen er later vandaag aan!